કેટલો સમય બેભાન હતી એ પણ ખબર ન રહી, અસ્તવ્યસ્ત કપડા સમેટીને, રગદોળાયેલા શરીરે એણે ઉભા થવાનો પ્રયત્ન કર્યો, પણ પગ ભાંંગી ગયેલો, હાથ લોહીલુહાણ. ઘસડાતા શરીરે આશામાં આસપાસ જોયું, પણ નિષ્ફળતા. છતાંય અસહ્ય દુ:ખાવાને પચાવી લીધો હોય એમ આંસુનું ટીપુંય ન પડવા દીધું. એ રડતી ત્યારે પપ્પા કહેતા, "અમી તો સ્ટ્રોંગગર્લ છે.."