લાંબી પાંપણ કે જે ચશ્માને અડી જતી. એની નરમ સુંવાળી હથેળી જ્યારે મારા વાળમાં ફરતી. અને હું તરત ઊંઘી જતો. આ બધી પળ હું ક્યારેય નહીં ભૂલી શકું.”
વિસ્મય એની હાલ મૃત્યુ પામેલી પત્નીને ધડકતા હૈયે જોઈ રહ્યો.
“પણ ના હું એને બાળવાની બદલે દફનાવીશ. એના શરીરનું આટલું સ્વાદિષ્ટ માંસ ફાજલ કેવી રીતે જવા દેવાય!” અને એ મલકાયો.
One thought on “વિસ્મય – ઝીલ ગઢવી”
મસ્ત વાર્તા