કાપલી – વિપ્લવ ધંધૂકીયા
પરમાર સાહેબ હાથમાં રાખેલી ચાર્જશીટ વાંચતા બોલ્યા.
નામ – પિયુષ પૂજાણી
ઉંમર – ૧૩
ગુનો – વિશ્વનાથ શર્માનું ખૂન
“લાગે છે તો સારા ઘરનો, છોકરા તે ખૂન કર્યું છે?” પરમાર સાહેબે ઠંડા કલેજે સામે બેઠેલા પિયુષને પૂછ્યું.
“હાં” એટલો જ અવાજ આવ્યો.
સામેથી સીધો જવાબ આવતા પરમાર સાહેબ જરાક ડઘાઈ ગયા, ગુનેગાર પોતાનો ગુનો ક્યારેય કબૂલ નથી કરતો, પણ આ છોકરો સીધો કબૂલ કરી રહ્યો હતો. અત્યારસુધી પરમાર સાહેબે ઘણાં કેસ જોયા હશે, પણ આ કેસ એમની માટે પણ નવાઈનો હતો, એક જ સોસાયટીમાં રહેતા, એક વયસ્ક માણસનું તેર વર્ષના છોકરાએ કત્લ કર્યું હતું. કેસ આગળ ચિલ્ડ્રન જુવેનાઇલમાં જાય એની પહેલા પરમાર સાહેબને થોડી વિગતો ટપકાવવાની હતી.
“કેમ?”
થોડીવાર સુધી કોઈ જવાબ ન આવતા પરમાર સાહેબ જોરથી બોલ્યા, “છોકરા, કેમ તે ખૂન કર્યું?”
સામેથી કોઈ જવાબ નહિ, છોકરો ચૂપ રહ્યો.
“બોલે છે કે પછી..?” પરમાર સાહેબ લાફો મારવાની તૈયારીમાં હાથ ઉપાડતા તાડુક્યા.
ડરેલા છોકરાએ પરમાર સાહેબને ખીચ્ચામાંથી એક કાપલી કાઢીને આપી.
“આ શું આપે છે?” પરમાર સાહેબ જોરથી બોલ્યા
“આ શું છે?” પરમાર સાહેબે કાપલી હાથમાં લીધી, વાંચી અને ખિજાઈ ગયા.
છોકરો એટલું જ બોલ્યો, “એ અંકલ બપોરે મારા ઘરે આવતા, મને કાપલી આપી નીચે લેવા મોકલતા.”
કાપલી પર લખ્યું હતું “૧ પેકેટ કોન્ડોમ”