“શું જુએ છે? ..તું આટલો હલકો થઈ જઈશ.. મારી સમજ બહાર છે. મેં જ તને બનાવ્યો.. તું કંઇક અલગ બની ગયો!”
સામે મેં મારી જ જાતને મારી પર ક્રોધ કરતી જોઈ.
“હા.. તો.. ક્યાં સુધી સચ્ચાઈ અને અચ્છાઈની પીપુડી વગાડ્યા કરવી.. સારું કર્યા પછી મળે શું? વાહ વાહ.. એનાથી પેટ ન ભરાય.. સમજ્યો..”
ફોનની રિંગ વાગી.. “અશોક આવતીકાલનું પ્રશ્નપત્ર મળ્યું..”
એણે ફોન મૂક્યો અને કોઈ નબળી પળ આવીને વિચાર બદલી જાય એ પહેલા ચાલતી પકડી.. જો કે છાતીમાં કશુંક બટકી ગયું હતું એ એને ખબર પડી તો ખરી જ!
પ્રસ્તુત છે ધર્મેશ ગાંધીની માઇક્રોફિક્શન ‘નિર્લેપ’ નો શીતલ ગઢવીની કલમે આસ્વાદ.
૬ થી ૧૦ શબ્દોની માઇક્રોફિક્શન વાર્તાઓ
ગૌ – શીતલ ગઢવી “બુય્ચ…બુય્ચ… એક ધક્કો મેલ… પસી તું સુટ્ટી…” “મા… એ મા… કુને કેસે…?” અમીએ ઓરડામાંથી ફળિયામાં બેઠેલી એની […]
હું મારા મિત્ર સાથે વાત કરતી એક લાઈબ્રેરીમાં ચાલી રહી હતી.
“પોસ્ટઓફિસના અલી ડોસા કરતા પોસ્ટ ઓફિસની ભીંતો, બારણાં, બારી; એ અલી ડોસાને જોઈ શું વિચારતા હશે એ જાણવું વધુ ગમે. આસપાસની વસ્તુઓમાં સજીવારોપણ કરવું, એમની દ્રષ્ટિએ જોવું, એ વિચાર જ અદ્રુત છે.”
મારી મિત્ર મારી સામે હસીને બીજા પુસ્તક શોધવા આગળ વધી. પાસેના શેલ્ફમાંથી અચાનક સિંહાસન બત્રીસીનું પુસ્તક મારા પગ પાસે આવી પડ્યું.
“મારી દ્રષ્ટિએ જોઈ શક્શો?”
