મુજ વીતી તુજ વિતશે – ગોપાલ ખેતાણી
“પતિ દેવેનકુમાર, સાસુ લલિતા પવાર અને હું નિરુપા રોય.” રમાએ વિચાર્યું.
સાસુની ગર્જના સંભળાઈ, “માથે સૂરજ ચડી ગયો તોયે રાણીને ખાટલા તોડવા છે.”
ગમ ખાઈને કામે ચડી.
* દસ વર્ષ બાદ…
“દીકરો દેવેનકુમાર, વહુ બિંદુ અને હું નિરુપા રોય..” જયાએ ખાટલાંમાં વિચારતા વહુને અવાજ કર્યો, “બેટા, કંઇક ખાવાનું આપીશ?”
“આવડી ઉમરેય પાંચ ટાણા ગરચવા જોઇએ.”
One thought on “માથે સૂરજ ચડી ગયો તોયે રાણીને ખાટલા તોડવા છે.”
શીર્ષકને અનુરૂપ. નામો પણ selective . વાહ.